We ontdekken steeds meer over de wijze waarop vroege traumatische interpersoonlijke ervaringen fysiek gestalte krijgen in het zich ontwikkelende brein en hoe dat kan doorwerken in de volwassenheid. Hormonale, neurale en epigenetische veranderingen zijn daarvan het harde (neuro)biologische bewijs. Met deze veranderingen zien we ook aanhoudende schadelijke gevolgen voor de verbinding met het eigen lichaam en met anderen. Integratie is het kernbegrip op weg naar herstel.

De vragen die we ons stellen zijn: Wat zijn de laatste ontwikkelingen in de Interpersoonlijke Neurobiologie? Welke behandelinterventies werken bij vroeg getraumatiseerde mensen? Hoever gaan we met de toepassing van de bevindingen uit de neurowetenschappen? Hoe passen we interventies uit verschillende psychotherapeutische stromingen toe? En wat doen we juist niet bij vroeg getraumatiseerde cliënten?

Geen accreditatie ABSG / ABAN aangevraagd

Meer informatie: CELEVT